Thats me…, 38 jaar geleden in Twello op de wereld gekomen en waar ik nog steeds met veel plezier woon.  Ik heb een grafische achtergrond en na bijna twintig jaar in de traditioneel grafische branche werkzaam te zijn geweest in 2011 begonnen als productmanager bij Nederlands grootste internetdrukker in de B2B markt.

Ongeveer tien jaar geleden kocht ik mijn eerste spiegelreflex en ik was meteen verkocht. Het kijken door de zoeker van mijn camera en het  vastleggen van het ‘moment’ deed mij in een andere wereld wanen. Door mijn grafische achtergrond ben ik altijd al gefascineerd geweest voor beeld, fotografie past heel goed in dat plaatje. Zoals veel hobby’s, het begint klein, maar is inmiddels uitgegroeid tot een ware passie. Mijn eerste DSLR, een Canon EOS 400D heeft al lang het veld moeten ruimen en diverse camera’s later gebruik ik nu een Canon EOS 5D MarkII.

N

aast de passie voor fotografie, heb ik nog een andere passie, vliegvissen! Kan dat, twee passies met evenveel toewijding beoefenen, ja hoor.. want deze twee zijn prima te combineren! Vliegvissen doe ik ruim 20 jaar en kom daarbij op de mooiste plaatsen. Nog steeds veel in Duitsland, Sauerland en de Eifel, naast een mooie omgeving kennen deze plekken ook mooie rivieren. Maar ook Oost en Zuid Duitsland, Oostenrijk, Slovenië en Wales heb ik bezocht, maar het echte vissen en genieten gebeurd in Scandinavië en dan bedoel ik Noorwegen. Wat een fantastisch land, en wil het vissen even niet, dan pak ik toch lekker de camera want in Noorwegen is het landschap letterlijk en figuurlijk werelds! Om een indruk te krijgen wat ik in de natuur zie.. nodig ik je uit om mijn portfolio te bekijken. Ben je geïnteresseerd en wil je meer achtergrond informatie weten hoe en waar een foto is gemaakt, stuur mij dan een berichtje.

Het goed fotograferen van landschappen is best een uitdaging, altijd opzoek en wachten op het juiste licht. Een andere kick krijg ik bij het fotograferen van verlaten (meestal industriële) complexen. Deze tak van sport, Urbex exploring,  geeft weer een totaal andere uitdaging. De spanning en de kick hiervan wordt goed in Wikipedia omschreven (24-03-2013)

“Hoewel er geen nationale vereniging van urban explorers is, houden de meesten zich aan het motto: “Laat slechts voetstappen achter, neem slechts foto’s mee” (en: “Leave nothing but footprints, take nothing but pictures”). Ook proberen de meeste explorers geen wetten te overtreden anders dan het zich begeven op terreinen waar zij geen toegang toe hebben, volgens velen een “misdrijf zonder slachtoffers”.

Het is een sport voor de Urban Explorers om een urbex locatie te vinden en de gouden regel is veelal ook bekend: geef niet zomaar adressen weg van een locatie. Dit met name wegens respect en het beschermen van een urbex locatie tegen vandalen. De meeste explorers zijn er slechts op uit om mooie foto’s en/of video’s te maken van mooie gebouwen’, zowel van binnen als buiten. Sommigen plaatsen deze dan op hun website of beheren een collectie. Sommigen doen urban exploring vooral voor de kick, zoals het beklimmen van hoge objecten als bruggen en communicatiepalen. Het probleem is echter dat explorers per definitie nieuwsgierig zijn naar onbekende plekken, en dus vaak op plekken komen waar zij niet mogen komen, en op plekken waar mensen met andere bedoelingen zich ook veel ophouden, zoals graffiti-spuiters, krakers of vandalen en koperdieven. Door eigenaren en politie worden zij ook nog wel eens verward met deze groepen. Groepen welke ook naar deze urbex locaties op zoek zijn, zijn de zogenaamde Ghosthunters. Ghosthunters onderzoeken verlaten gebouwen om een aanwezigheid van eventuele entiteiten (geestverschijningen/energieën) op te sporen. Daarnaast komen de urbex locaties ook steeds meer in trek bij de modelfotografen als decor voor fotoshoots.”

Regelmatig bezoek ik afgelegen locaties in voornamelijk België en Duitsland. Je kunt het zo gek niet bedenken, verlaten kerken, kostscholen, kastelen, elektriciteitscentrales, kolenmijnen etc. Het is vaak onvoorstelbaar om daar rond te lopen. Je waant je terug in de tijd en soms lijkt het wel of de tijd er is stil blijven staan. De spanning begint al met de speurtocht naar een locatie. Eenmaal gevonden dan beginnen de voorbereidingen, via Google maps bekijken we dan online zo’n locatie om te kijken waar we het beste het terrein kunnen betreden. Urban exploring is niet geheel zonder gevaar, maar eenmaal binnen is het meestal een speeltuin voor de fotograaf, bijzondere machines, constructies et cetera leveren bijzondere plaatjes op. In mijn portfolio heb ik bijvoorbeeld een foto die genomen is in een niet meer in bedrijf zijnde koeltoren van een elektriciteitscentrale. Wie is hier nu ooit in geweest..? Een klimpartij van meer dan 7 meter omhoog dwars door allerlei houten balken leverde een buitengewoon niet alledaags schouwspel op, bijna buitenaards.

Ook maak ik regelmatig in opdracht reportages (familie & bruiloften)… dus spreken mijn foto’s jou aan, neem dan contact met mij op. Ook zijn mijn foto’s te koop om af te drukken op bijvoorbeeld canvas of dibond. In ieder geval bedankt voor het bezoeken van mijn site, en ik hoop dat mijn foto’s jou een indruk heeft gegeven waar ik van kan genieten!

Groet, Jurgen